testimonial/ilse

State of Beïng – Januari 2022

Na een enorme autorit verdeeld over 4 dagen door 5 landen kwam ik op een vrijdagmiddag om circa 14u aan bij Sakshin’s State of Beïng centrum. Sakshin en zijn 4 Paarden, 2 hondjes, een handje vol kipjes + haan en niet te vergeten Otis de kat verwelkomden me. En o mijn god het was zonnig en droog en zo heerlijk om te kunnen ontspannen. Nadat we het landgoed rondgelopen waren en Sakshin me had uitgelegd wie waar ‘woonde’ zaten we bij een kop venkel thee over van alles en nog wat te kletsen.

Zelden heb ik me ergens zo snel zo ‘thuis’ gevoeld. Hij leeft ‘of grid’ dat houdt in dat er wel stromend water is en soms zelfs warm, maar dat de toilet een zg. droogtoilet is. Je doet je behoefte en dekt dat toe met wat houtsnippers. Papier gaat in een apart bakje. De douche doe je op je eigen manier met warmwater en in een soort van emmer boven je hoofd of, zoals mij het beste lukte, met kopje voor kopje over je hoofd en lijf.

De paarden zijn de reden dat Sakshin hier is en blijft. Hij heeft ze ‘gered’ van ófwel de slacht of een mishandeld leven. Veulentje Rocky was wees en is met veulentje Luiciano opgegroeid.

Ik ben hier als betalend vrijwilliger gekomen. Dat houdt in dat ik een schappelijk bedrag betaal om hier te kunnen meelopen, leren en eten en doe wat ik kan waar ik kan. Het hele fijne daarvan is dat ik geen druk voel over dat ik iets móet doen en Sakshin pusht helemaal niet is ontzettend blij met alles. En dat merk ik, heb ik gemist. Een blij mens met wat er gebeurt.

De dieren gedragen zich heel verdraagzaam tegenover elkaar. Zo leuk om te zien hoe de eenden schooien, hondje Una rondjes draait, ze heeft een toeval gehad, en hondje Ashja vrolijk achter iedereen aanhobbelt. De buurganzen komen dagelijks mee-eten en overhoop gooien. De kalkoenen van de buurvrouw ook. Die zijn schattig met hun geluidjes.

Om niet alles in detail te beschrijven over wat we hier hebben gedaan in drie weken, zoals het nieuwe huis helpen vorm te geven en de dagelijkse zorg van de dieren en het nog een beetje een verrassing blijft voor wie hier komt beperk ik me tot de sfeer. Die echt geweldig is. Ook om de plek heen in het rustieke Portugese dorpje en de geweldige kust die op nog geen 6 km afstand is.

Van alles wordt besproken en meestal in het Engels. Het eten is vooral vegetarisch. Het weer in deze tijd van het jaar prima om fysiek werk in te doen. ’s Morgens is alles vochtig, de klaverplantjes met gele bloemetjes verstoppen de keien dus met de auto oppassen om niet óp een steen te rijden.

Vuurtje stoken en meteen oud papier en karton verbranden.

Er zijn in mijn periode hier 2 wandelingen geweest met de paarden en gasten. Heel leuk om mee te maken hoe men in eerste instantie een beetje huiverig begint en na afloop trots en veel zelfvertrouwen heeft. De paarden zijn lief, beetje ondeugend, maar goed van vertrouwen en gedrag. Ze worden graag gezien in de omgeving.

Sakshin praat letterlijk met ze en ze reageren op hem. Het is teamwork.

Trots ben ik toch wel op het hek dat ik heb helpen plaatsen. De blauwe hooibaal touwtjes geeft het precies het cachet wat het nodig had.

Ik ben blij dat ik nu weet dat ergens op deze aardkloot er is dit stukje aarde waar men met respect en geduld voor elkaar anderen laat zijn wie ze zijn. Heel graag tot een volgende keer.

Liefs, Ilse